Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

κ.ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ



Όλοι διερωτώνται καθημερινά τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα. Πως θα μπορέσει να προχωρήσει η χώρα. Άντε και την πήραμε τη δόση. Μετά; Θα συνεχίσουμε να ζούμε με την αγωνία της επόμενης; Πάλι θα βασανίζουμε τον λαό μας και θα παρακαλάμε για «πολιτική λύση» στην καταβολή της επόμενης δόσης;
Έχει επανειλημμένα ειπωθεί και αποδειχθεί ότι το πρόβλημα της χώρας είναι  πρωτίστως πολιτικό. Σε πολλές καμπές μάλιστα η πολιτική λειτουργία  των πρωταγωνιστών, όπως είναι φυσικό, καθόρισε και τις εξελίξεις.  Ο κ. Αντώνης Σαμαράς πρόπερσι το καλοκαίρι προτίμησε να υπηρετήσει την προσωπική του φιλοδοξία και αποδόμησε έναν έλληνα πρωθυπουργό, διαδίδοντας ότι υπέβαλε την παραίτησή του ενώπιόν του. Η χώρα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία συμπόρευσης των βασικών πολιτικών δυνάμεων και πάρα πολύ χρόνο. Στη συνέχεια όταν η κυβέρνηση Παπαδήμου προσπαθούσε να κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου του 2011, ήταν ξεκάθαρος ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές, ακόμη και διπλές, προκειμένου και πάλι να υπηρετήσει την προσωπική του φιλοδοξία. Από τον Φεβρουάριο του 2012 η κυβέρνηση λειτουργούσε μόνο ως πρωθυπουργικό γραφείο και ως υπουργείο οικονομικών. Από τους υπόλοιπους η συντριπτική πλειοψηφία άρχισε τις δηλώσεις, τις εκδηλώσεις και τα κανακέματα στην εκλογική τους περιφέρεια. Η χώρα έχασε και πάλι μια μεγάλη ευκαιρία και πολύ χρόνο. Έγινε λοιπόν πρωθυπουργός ο κ.Αντώνης Σαμαράς, διαλύθηκε το ΠΑΣΟΚ, έφτασε η Χρυσή Αυγή το 14% και ο  κ.Τσίπρας έγινε γνωστός και στο εξωτερικό για την, επικίνδυνη για τη χώρα, μη συναίσθηση της ευθύνης αλλά και της παγκόσμιας πραγματικότητας. Τώρα;
Είναι προφανές ότι ο κ. Αντώνης Σαμαράς, όσο κι αν τα μέσα ενημέρωσης τον αβαντάρουν, εξάντλησε τις προσδοκίες και τα επικοινωνιακά και βρίσκεται ενώπιον των προβλημάτων του τόπου. Αυτά που όσο εύκολα τα έλυνε στο Ζάππειο τόσο δυσεπίλυτα φαίνονται τώρα. Όταν σύντομα εξαντλήσει τα επικοινωνιακά του αποθέματα τότε θα του απομείνει μια εξίσου επικοινωνιακή απόδραση. Γιατί δεν είναι σε θέση να πετύχει το ζητούμενο της τριπλής συγκυβέρνησης. Αυτό που τόσο διαφημίζει: την Κυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης. Στηρίζεται σε μια «κυβέρνηση φρανκεστάιν» κομματικών του στελεχών με τεχνοκρατικά στελέχη διαφορετικής πολιτικής φιλοσοφίας, χωρίς κανένα υπόβαθρο πολιτικής συμφωνίας. Όλο αυτό το διάστημα σε τίποτα δεν ομογενοποιείται η πολιτική αντίληψη και λειτουργία αυτής της κυβέρνησης. Για τον λόγο αυτό δεν κερδίζει και την εμπιστοσύνη των πολιτών, ως Κυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης. Το νερό βέβαια σε αυτόν τον αδιέξοδο μύλο το έριξε και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος. Κουρασμένος και ο ίδιος αλλά και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ από την πρόσφατη τραυματική  τους εμπειρία σε κυβερνητικούς θώκους, τρέμοντας περαιτέρω πολιτική φθορά αλλά και αναγκασμένος από τη στοιχειώδη εθνική ευθύνη να έχει κυβέρνηση ο τόπος, δεν τόλμησε να απαιτήσει προϋποθέσεις Εθνικής Συνευθύνης. Γι’ αυτό και αποφάσισε να καταστεί ολίγον έγγυος. Έτσι κατέληξε και να μην συγκυβερνά και να χρεώνεται πολιτικά.
Σήμερα ο τόπος και πάλι χρειάζεται αυτά που δεν τόλμησαν να κάνουν (το καλοκαίρι του 2011, τον Νοέμβριο του 2011, τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 2012), όλοι οι, υποκινούμενοι από τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, πρωταγωνιστές. Κυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης από πολιτικά στελέχη όλων των παρατάξεων που θα αποφασίσουν να συμμετέχουν στην Κυβέρνηση. Οι αρχηγοί των κομμάτων που συμμετέχουν στην Κυβέρνηση σε ρόλο Αντιπροέδρων. Και πρωθυπουργός πολιτικό πρόσωπο κοινής αποδοχής. Δέσμευση ότι αυτή η κυβέρνηση θα εφαρμόσει μέχρι κεραίας τις μεταρρυθμίσεις (ξέρετε τις κανονικές στην πράξη και όχι τις γιαλαντζί μόνο στους νόμους)  και θα οδηγήσει τη χώρα στη λήξη της κοινοβουλευτικής θητείας, σε σταθερό οικονομικό περιβάλλον, σε εκλογές που ο λαός θα κρίνει ψύχραιμα την υπευθυνότητα και τη λειτουργία της κάθε μιάς παράταξης. Όλοι μαζί με κοινό στόχο για την πατρίδα. Πατριωτισμός που θα εξοστρακίσει την ωμή πολιτική και πραγματική βία του εθνικισμού της Χρυσής Αυγής. Είναι τόσο δύσκολο; Δεν νομίζω. Λίγο σθένος και συναίσθηση ευθύνης θέλει κ.Σαμαρά. Κάντε το όπως ο Γιώργος. Τηλεφωνείστε στον κ.Βενιζέλο και τον κ.Κουβέλη αλλά και τον κ.Τσίπρα και τον κ.Καμμένο και πείτε τους ότι δεν έχετε στόχο την πρωθυπουργία. Άλλωστε πρωθυπουργός γίνατε. Πείτε τους ότι έχετε σαν στόχο μόνο να σώσετε την Ελλάδα. Και να έχετε πίστη ότι, αυτή τη φορά, κάποιοι από την άλλη μεριά του τηλεφώνου θα καταλάβουν. Γιατί αν δεν καταλάβουν κακό του κεφαλιού τους. Ακόμη κι αν γίνουν πρωθυπουργοί στο μέλλον.
Από :http://xinidis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_14.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

10 Μύθοι και 10 Αλήθειες για την ελληνική κρίση και τον ρόλο της Ευρώπης


Σε 10 Μύθους και 10 Αλήθειες για την ελληνική κρίση και τον ρόλο της Ευρώπης αναφέρεται σε άρθρο του ο επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα κ. Πάνος Καρβούνης.

«Στα πλαίσια ανοιχτής συζήτησης που διοργανώθηκε πρόσφατα με την υποστήριξη της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα και του Γραφείου Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα με θέμα «Ελλάδα - Ευρώπη: Μύθοι και Αλήθειες στην εποχή της κρίσης», απαντήθηκαν ερωτήματα σχετικά με το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στην κρίση και αποσαφηνίστηκαν δέκα μύθοι που διακατέχουν την ελληνική κοινή γνώμη.

Μύθος 1ος

Για την οικονομική κρίση, υπαίτιες είναι η ΕΕ και οι βορειοευρωπαϊκές χώρες.

Αλήθεια

Η κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα αλλά και ολόκληρη η Ευρωζώνη, είναι συστημική και οφείλεται στο ότι το ευρώ δεν δομήθηκε κατά τρόπο ώστε να αποφευχθεί ή να μετριασθεί παρόμοιας εμβέλειας κρίση.

Μύθος 2ος

Για την ελληνική κρίση υπαίτια είναι μόνο η Ελλάδα.

Αλήθεια

Είναι κοινά αποδεκτό πως η Ελλάδα αντιμετώπιζε πλήθος δομικών προβλημάτων και χρόνιων παθογενειών. Ακολούθησε ένα λανθασμένο και μη βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, καθώς επί χρόνια δεν υλοποίησε τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές. Συγχρόνως όμως, η ΕΕ δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως το μέγεθος του δημοσιονομικού και χρηματοοικονομικού προβλήματος, ούτε είχε τους απαραίτητους μηχανισμούς για την αντιμετώπισή του, με αποτέλεσμα αυτό να επεκταθεί και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

Μύθος 3ος

Υπήρχαν και άλλες δυνατότητες διάσωσης της Ελλάδας πλην της προσφυγής στα δάνεια της ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ.

Αλήθεια

Υπήρξαν πολλές υποθέσεις σχετικά με ενδεχόμενη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από τρίτες χώρες. Όμως, η πραγματικότητα είναι πως πλην της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, κανένας άλλος διεθνής φορέας ή κράτος/εταίρος δεν προσέφερε χείρα βοηθείας στην Ελλάδα, δεδομένου του τεράστιου ύψους των απαιτούμενων κονδυλίων (240 δις ευρώ).

Μύθος 4ος

Η ΕΕ φταίει που δεν έλεγξε το έλλειμμα της Ελλάδας.

Αλήθεια

Το κάθε κράτος μέλος της ΕΕ οφείλει να στέλνει ένα μηνιαίο ενημερωτικό οικονομικό δελτίο στην Eurostat. Η Ελλάδα δεν είχε αποστείλει το δελτίο αυτό επί σειρά μηνών (Ιούνιος-Οκτώβριος 2009), ενώ η ΕΕ δεν άσκησε την δέουσα στενή εποπτεία που όφειλε. Βάσει των επίσημων στοιχείων που τελικά έστειλε η ελληνική κυβέρνηση, το έλλειμμα του 2009 κυμαινόταν στο 6%. Το ποσοστό αυτό δεν αμφισβητήθηκε ούτε από την Eurostat ούτε από τους εταίρους μας - στη συνέχεια, όμως, αποδείχθηκε λανθασμένο.

Μύθος 5ος

Το επιτόκιο δανεισμού από την ΕΕ/ΔΝΤ/ΕΚΤ είναι τοκογλυφικό.

Αλήθεια

Η Ελλάδα σήμερα δανείζεται από την ΕΕ/ΔΝΤ/ΕΚΤ με επιτόκια χαμηλότερα από αυτά που οι ίδιες οι χώρες δανείζονται από τις αγορές για να επαναδανείσουν την Ελλάδα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης. Ενδεικτικά, η Ελλάδα δανείζεται με επιτόκιο 2% έως το 2015, ενώ η Ιταλία και η Ισπανία με επιτόκιο μεγαλύτερο του 4%.

Μύθος 6ος

Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν διαπραγματεύτηκε το μνημόνιο.

Αλήθεια

Ο μηχανισμός στήριξης που χρηματοδοτεί την Ελλάδα δημιουργήθηκε κατόπιν αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης, στο οποίο η ΕΕ ανταποκρίθηκε άμεσα. Το αντικείμενο του μνημονίου και οι όροι της διαπραγμάτευσης διαπραγματεύονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις κάθε 3 μήνες ανάλογα με την πρόοδο που έχει σημειωθεί στο διάστημα αυτό.

Μύθος 7ος

Οι δανειστές θα κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, φοβούμενοι ένα πιθανό «ντόμινο».

Αλήθεια

Είναι γεγονός ότι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ είναι προς όφελος όλων. Όμως, εάν η Ελλάδα δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κοινού νομίσματος, η παραμονή της στην Ευρωζώνη θα τεθεί εν αμφιβόλω.

Μύθος 8ος

Το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής της Ελλάδας περιλαμβάνει μόνο περικοπές.

Αλήθεια

Εκτός από εξορθολογισμό των μισθολογικών δαπανών, το πρόγραμμα προβλέπει επίσης πλήθος διαρθρωτικών αλλαγών, αλλά και απορρόφηση μεγάλων κονδυλίων μέσω ΕΣΠΑ. Η μη επίτευξη ή η καθυστέρηση υλοποίησης αυτών των στόχων οδηγεί σε ενδεχόμενες νέες περικοπές και μεταθέτει χρονικά την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.

Μύθος 9ος

Τα τελευταία 2,5 χρόνια, παρά την λιτότητα, δεν άλλαξε τίποτα.

Αλήθεια

Η οικονομική προσαρμογή που πέτυχε η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη που έχει επιτύχει ανεπτυγμένη χώρα εδώ και πολλές δεκαετίες. Το πρωτογενές έλλειμμα μειώθηκε δραστικά και σύντομα αναμένεται να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα.

Μύθος 10ος

Η Ομάδα Δράσης για την Ελλάδα υπό τον Χ. Ράιχενμπαχ επιβάλλει μέτρα προς το συμφέρον των δανειστών.

Αλήθεια

Η Ομάδα Δράσης δημιουργήθηκε κατόπιν αιτήματος της Ελληνικής Κυβέρνησης και ο ρόλος της είναι η παροχή τεχνικής βοήθειας στους τομείς που της ζητείται. Η Task Force δεν έχει αρμοδιότητα να επιβάλλει κανένα απολύτως μέτρο ή πολιτική».

Πάνος Καρβούνης:


Newsroom ΔΟΛ

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Μιλάει και ο Σημίτης


Έστησε έναν μηχανισμό στο κόμμα, υπονόμευσε 8 χρόνια τον Παπανδρέου, χρησιμοποίησε το 2007 τον Βενιζέλο (άσχετα αν αυτός δεν ήθελε να το καταλάβει). Μιλούσε για ΔΝΤ και Μνημόνια την ώρα που τα πρωτοπαλίκαρά του το έπαιζαν λαϊκή βάση και έριχναν τον Πρωθυπουργό.

Γιατί δεν μίλησες πέρσι τέτοιον καιρό κύριε Σημίτη; Να πεις ως πρώην Πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ <<σταματήστε τα παιχνιδάκια>> δεν υπάρχει άλλη λύση από το να συνεχίσει ο Παπανδρέου;

Για όλα αυτά τα κάνει για μια εμμονή. Γιατί είχε ένα κεντρικό πρόβλημα ο κύριος Σημίτης. Δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει το κόμπλεξ απέναντι στον όνομα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Στην αρχή με τον Ανδρέα και μετά με τον Γιώργο.

Είναι όμως αυτό πολιτική στάση. Όταν ένας Πρωθυπουργός αφήνει να τον κατακτούν τέτοια συναισθήματα.

Πολύ μικρός και πολύ λίγος αποδείχτηκες κύριε Σημίτη. Και το επιβεβαίωσες για ακόμη μια φορά.

Από Πρωτοβουλία Παπανδρέου https://www.facebook.com/protovoulia.papandreou